Ψηφιακή ἐλευθερία

Κάποτε πρίν χρόνια, τήν ἐποχή τοῦ λίθου πού λέει ὁ λόγος, μοῦ ἄρεσε νά γράφω...Ἔγραφα, ἔγραφα καί τελειωμό δέν εἶχα....Ἀκόμα κι ὅταν ἤμουν ἀπασχολημένη εἴτε μαθησιακά εἴτε ἐργασιακά, ἔγραφα...Γέμιζα τετράδια κι ὅταν τέλειωναν ἔγραφα ἀκόμα καί σέ χαρτοπετσέτες...

Ἕνας ἀτέλειωτος χείμαρος σκέψεων καί διηγήσεων....Πέρασε καιρός κι ὅσο φόρτωνε ἡ ζωή προβλήματα, δυσκολίες καί βάσανα σταμάτησα....Ἀπότομα σταμάτησα....Σά νά ξύπνησα ἕνα πρωί καί νά εἶδα πώς ἔχασα τη φωνή μου....Πῆρα ὅλο αὐτό τό χείμαρο, τίς ντᾶνες μέ τά τετράδια, γέμισα μιά λεκάνη νερό μέ χλωρίνη καί τά βούτηξα μέσα νά μουλιάσουν, μέχρι πού τό νερό ἔγινε τελείως μπλέ ἀπό τό μελάνι καί τά χαρτιά ὅλα εἶχαν ξεβάψει τελείως...

Δέ μποροῦσα νά πετάξω τίς γραμμένες σκέψεις μου στόν κᾶδο τῶν σκουπιδιῶν....Γι'αὐτό προτίμησα νά τις σβήσω μέ αὐτό τόν τρόπο...Ἦταν ἐπιλογή μου καί τή βρῆκα καλή...

Σήμερα πιά πού μπορῶ νά γράφω, ἀλλά καί νά μήν γράφω, δέν ἔχω λόγο νά κρατάω χαρτιά καί τετράδια καί νά χρειαστεῖ ἴσως κάποια στιγμή νά.ξανακάνω μπουγάδα....Εἶμαι μιά μικροσκοπική κουκκίδα στό διαδίκτυο.....Μπορῶ νά μοιράζομαι σκέψεις μου μέ ἕναν ἀνθρωπο ἤ κάποιους ἀνθρώπους ἤ μπορῶ νά μή μοιραστῶ τίποτα....Κι αὐτό τό κάνουμε ὅλοι μας, ὅσοι γράφουμε..

Ἄν θέλω νά ξεκουράσω τή σκέψη μου καί νά βουβαθῶ γιά καιρό, εἶμαι ελεύθερη νά τό κάνω...Γιατί ἡ σκέψη εἶναι κομμάτι τῆς ἐλευθερίας μας καί τό διαδίκτυο ἕνας τεράστιος χῶρος, πού χωράει αὐτή τήν ἐλευθερία....Καί μιλάω γιά τό πραγματικό της νόημα....Δέν προσβάλλεις ἀνθρώπους, δέν διαφημίζεις καταχρηστικά, δέν σκουπιδοφορτώνεις μέ ψευδεῖς εἰδήσεις, μέ βωμολοχίες, μέ ἀχαρακτήριστες φωτογραφίες, πράγματα πού ξεπροβάλλουν κάθε τόσο καί χάνεις τόν εἰρμό σου καί τό ἐνδιαφέρον  σου μαζί..

Τέλος πάντων πολλοί στηρίζονται ἐπαγγελματικά στό διαδίκτυο.....Ἄλλοι,  ἄς μή τό σχολιάσω......Οἱ ὑπόλοιποι, ἐμεῖς οἱ ἁπλοί ἄνθρωποι, ἄς μή χάνουμε τήν ἁπλότητά μας καί ἄς μήν κρεμᾶμε τήν ἐλευθερία μας στούς ρομποτικούς νόμους τῶν διαδικτυακῶν χώρων, που στενεύουν ἐκ τῶν πραγμάτων ὅλο καί περισσότερο λόγῳ χακαρισμάτων, ψεύτικων λογαριασμῶν, ψεύτικων διευθύνσεων κλπ...

Ἡ ζωή μας ἐξαρτᾶται ἀπό μᾶς τούς ἴδιους κι ὅσοι ταυτίζονται ὁλοένα μέ τό διαδίκτυο, χάνουν τήν προσωπικότητά τους, τή δράση καί τήν ἀντίδραση στή ζωή, χάνουν τήν ἴδια τή ζωή....Ξυπνοῦν μιά μέρα καί εἶναι ἀπότομα γέροι....Ὄχι γιατί πέρασαν τά χρόνια, ἀλλά γιατί δέθηκαν τόσο σφιχτά μέ τό διαδίκτυο πού ξέχασαν νά ζοῦν.....

Γράφω καί μοιράζομαι....Τίποτα ἄλλο....Ἁπλά, μόνο ἁπλά....

20 Μάρτη 2019