Τό παραμύθι πού ἔσβησε...

Κάποτε ἦταν τό παραμυθάκι μου....Τό 'φτιαχνα καί τό ζύμωνα στό παιδικό μου μιαλό κι ὕστερα τό ἀποτύπωνα στό χαρτί...Τοῦ 'δινα ζωή ἀπό τή δική μου....Τό πήγαινα στό σχολεῖο κι ἡ δασκάλα μου, πού ἦταν μεγάλη σέ ἡλικία καί στριμμένη, ὅπως τήν ἔλεγα, ἔμενε ἐντυπωσιασμένη...

Τό πεπελοχώρι

Εἶναι ἕνα μεγάλο στενό πού συνδέει κάθετα δύο λεωφόρους καί πηγαίνοντάς το μέ τά πόδια μέ βγάζει στό γυμναστήριο...Ἕξι μῆνες τώρα βλέπω καθημερινά τά ἴδια πρόσωπα...Τρίχρωμα, χοντρούλια καί μαλλιαρά...Ναί, μιλάω γιά γάτες...Ἔχουμε γνωριστεῖ πιά γιά τά καλά...

Καζάνι μέ ἀγάπη

Κάποιοι θέλουν νά μιλοῦν γιά τό Θεό  συνέχεια κι οἱ ἄλλοι δέν θέλουν....Οἱ πρῶτοι εἶναι οἱ καλοί κι οἱ δεύτεροι οἱ κακοί?..