Ἤμουν στή λεωφόρο καί χάζευα μιά βιτρίνα μέ πέδιλα.. Δέν μέ ἐνθουσίαζε κάτι γιατί οἱ τιμές τους ἦταν δυσανάλογες γιά τό δικό μου πορτοφόλι ..
Ἡ ματιά μου ἔπεσε στή στάση τοῦ λεωφορείου, σέ τρεῖς γυναῖκες πού μᾶλλον ἔδειχναν κουρασμένες καί ἐκνευρισμένες ἀπ'τή ζέστη καί τήν ἀναμονή...
Εἶδα τό λεωφορεῖο νά πλησιάζει καί σκέφτηκα: "Τουλάχιστον τέλειωσε ἡ ταλαιπωρία τους.."...
Ἔμεινα ἔκπληκτη ὅταν εἶδα τό λεωφορεῖο ὄχι μόνο νά μήν κόβει ταχύτητα, ἀλλά νά ἐπιταχύνει γιά νά ξεπεράσει τή στάση ὅσο τό δυνατόν πιό γρήγορα, μιά πού δέν εἶχε κανέναν ἐπιβάτη νά κατεβάσει ἐκεῖ...
Εἶδα τά πρόσωπα τῶν γυναικῶν νά μαραίνονται τελείως κάνοντας κάποιες μουδιασμένες κινήσεις ἀπορίας..
Τό λεωφορεῖο ἠδη εἶχε ἐξαφανιστεῖ μέσα σέ δευτερόλεπτα......
Μ'ἔπιασε πολύ στενοχώρια.. "Τίς παράτησε"μονολογοῦσα, "τίς ἐγκατέλειψε"....
Κι αὐτός ὁ ἀναίσθητος, ὅπως τόν ἀποκάλεσα, ὅταν θά γίνει ἀπεργία, θά ἀπαιτεῖ τά δικαιώματά του φωνάζοντας μέ ἀγανάκτιση.. Ποιά δικαιώματα ? Τοῦ ἀνήκουν?
Αὐτός στέρησε σέ τρεῖς ἀνθρώπους τό δικαίωμα νά πᾶνε ἐκεῖ πού εἶχαν νά πᾶνε καί τούς φόρτωσε ἐπιπλέον μέ ἀπογοήτευση, μέ παραπάνω κούραση καί ἐκνευρισμό καί ὅ,τι ἄλλο προέκυπτε ἀπό τή συμπεριφορά του αὐτή .....
Κάπως ἔτσι ζητᾶμε πολλοί, πάρα πολλοί τά δικαιώματά μας..Μόνο τά δικά μας...
Ἤ μᾶλλον μόνο δικά μας..
21 Ἰουλίου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου