Τό μάθημά μου

Ἑτοιμαζόμουν γιά τή βολτίτσα μου...Ἤμουν ἐδῶ γιά λίγο καί πέφτω πάνω σ' ἕνα ἰντερνετικό πηγαδάκι μπλά-μπλά περί ἀναγεννημένων χριστιανῶν.."Μακρυά ἀπό ἰντερνετικές ἀναγεννήσεις" μονολογῶ ἐπί τόπου καί σηκώνομαι καί φεύγω....


Ἁπαλή συννεφιά κι ἀπό μέσα ὁ ἥλιος νἀ φωτίζει καί νά ζεσταίνει σά νά ἦταν πίσω ἀπό μιά διάφανη κουρτίνα..Κι ἀρχίζει νά ψιχαλίζει..Τό κάνει συχνά ἐδῶ..Σέ κοιτάζει κατάφατσα ὁ ἥλιος καί ταυτόχρονα σκᾶνε πάνω σου μικρές σταγονίτσες νεροῦ ἀπ τόν οὐρανό...

Χαμογέλασα καί ξαφνικά πόνεσε ἡ ψυχή μου....Κάποιες μνῆμες ἴσως σάν ἀστραπή ἀλλά δέν στάθηκα.."Φταίω ἐπειδή φταίω καί ἐπειδή ἐπέτρεψα νά φταίω,φταίω.." Αὐτή ἦταν μόνο ἡ σκέψη μου καί ἔχωσα τή ματιά μου σ' ἕνα φούξια δέντρο ἀπ' τά ἀνθάκια του..

Πλησιάζει τότε μιά γυναίκα,λεπτούλα μέ τό τζινάκι της καί το γκρίζο της μαλλάκι χαλαρή κοτσίδα....Μονολογοῦσε μέχρι πού ἀπομακρύνθηκε τελείως.."Γιατί σέ μένα, γιατί Θεέ μου σέ μένα" ἔλεγε καί ξανάλεγε μέ πόνο..

Κι ἀμέσως μετά πέρασε μιά ἄλλη γυναίκα ἀπό τή γειτονιά.. "Τί κάνεις?" μέ ρωτάει χαμογελαστά....

-"Ἀπολαμβάνω τήν ἡσυχία καί τήν ἅπλα" τῆς λέω..

-"Κι ἐγώ ξεφεύγω λίγο γιατί μοῦ ἔφυγαν τά παιδιά μου στή Ρόδο....Δέν πειράζει γιά τα αγόρια ἀλλά τά κορίτσια ἔχουν ἄλλη χάρη" μοῦ λέει....Και πῆρε ἕνα βλέμμα θλιμμένο..

-" Ὅποιος ἔχει πολλά παιδιά  μπορεῖ καί λίγο νά τά ξεχωρίζει....Ἐγώ πού ἔχω μόνο ἕνα, αὐτό τό ἕνα εἶναι ὅλα τά παιδιά τοῦ κόσμου μαζί ",  εἶπα ἀπευθυνόμενη στήν οὐσία μόνο σέ μένα...

Καλό μεσημέρι εὐχηθήκαμε κι ἔφυγε...Ἐπέστρεψα στό σπίτι μου....Τακτοποίησα τά πράγματά μου, ἔρχομαι κι ἐδῶ στό "γυαλί" καί τό ἴντερνετ εἶχε κολλήσει στό πηγαδάκι μέ τούς ἀναγεννημένους χριστιανούς..

Καί μέ πιάνουν τά γέλια..Κι ὕστερα ντράπηκα....Τό Θεό ντράπηκα....Δέν θά μοῦ ἔφταναν χίλια φύλλα συκῆς νά σκεπαστῶ ἄν τολμοῦσα νά ἀναγεννηθῶ μέσα στό ἴντερνετ..Τό μάθημά μου τό πῆρα ἀπό τίς δύο γυναῖκες πού συνάντησα ἔξω καί δόξᾳ τῷ Θεῷ νά λέω..

Καλή συνέχεια μας..

5 Ἀπριλίου 2017