Σάββατο 15 Ιουλίου 2017

Στόν ἀέρα


Νόμιζα πὠς τό παράκανα στό γυμναστήριο..Ἤ πώς μέ πείραξε ὁ δεύτερος καφές...Ὄχι, δέν ἧταν αὐτά...Πονάει ἡ ψυχή μου σήμερα...Κάθε μέρα εἶναι χαρά Θεοῦ καί κάποια μέρα εἶναι λύπη ἀνθρώπου....

Δέν εἶμαι γιατρός, δέν εἶμαι ψυχολόγος, δέν εἶμαι θεολόγος, δέν εἶμαι συμβουλάτορας κι ὅσο κι ἄν προσπαθῶ κι ὅσα κι ἄν δίνω, τίποτα δέν εἶναι ἱκανό ἀπό μένα νά προσφέρει γιατριά....Μόνο παρηγοριά κι αὐτή γιά λίγο....

Ἀνοίγω τήν καρδιά μου νά φανεῖ κάποια οὐλή, γιά νά δεῖς πώς δέν εἶμαι κάτι καλλίτερο ἀπό σένα καί νά καταλάβεις πὠς ἄν μπορῶ ἐγώ νά κάνω κάτι, τότε μπορεῖς κι ἐσύ παραπάνω γιά σένα....Καί τελικά ξοδεὐομαι καί πονάω καί λέω τάχα μιά στιγμή, ὄτι κάτι ἄλλο μέ πείραξε...

Κι ὕστερα στόν ἐλεύθερο χρόνο ἔρχομαι ἐδῶ καί γράφω τά σημειώμτα τῆς καρδιᾶς μου, πού στήν οὐσία εἶναι τά ἴδια κάθε φορά, ξανά καί ξανά....Ἁπλώνω κάθε φορά μιά σελίδα μου στόν ἀέρα, πού μοιάζει τόσο πολύ μέ τήν προηγούμενη ,γιατί ἡ λύπη ἔχει μόνο ἕνα πρόσωπο...

Κι αὐτό γίνεται, γιατί μιά δοκιμασία κρατάει πολύ καιρό, τόσο πολύ, πού ὁ Θεός σέ λυπᾶται καί σέ πονάει καί σοῦ βάζει στή ζωή σου θαύματα, πού νά ἀντέχεις, γιά νά ἀνασαίνεις καί νά χαμογελᾶς..Εἶμαι ἐδῶ πάλι καί βλέπω τά λόγια τῶν Ἁγίων νά τσαλακώνονται, νά πετσοκόβονται καί νά γίνονται μιά στρώση μπαλώματα νά γεμίζουν ἀσφυκτικά τόν ἀέρα....

Ξέρεις τί πάει νά πεῖ πόνος καί τί παρηγοριά τήν ὥρα ἤ τίς ὧρες πού συμβαίνει? Εἶναι νά μήν ἔχεις τό κουράγιο νά ἐλπίσεις καί νά προσευχηθεῖς συνειδητά καί νά ἔρχεται ἡ Προσευχή πάνω ἀπό σένα, νά σέ σκεπάζει καί νά προσεὐχεται ἐκείνη γιά σένα καί νά τή νιώθεις καί νά κλαῖς καί κεῖ νά δυναμώνεις καί νά ἐλπίζεις καί νά χαμογελᾶς καί νά λές μυστικά "Σ'εὐχαριστῶ!".....

Δέν θά ξαναδιαβάσω πιά τίποτα θεολογικό ἐδῶ μέσα κομμένο, ραμμένο καί πατροναρισμένο.... Δέν θά ξαναδεχτῶ ποτέ πιά θεολογική φασόν στόν ἀέρα μου....Δέν ἔχει Ψυχή....Δέν ἔχει Ζωή....Δέν ἔχει Προσευχή.... 

Αὐτός ὁ πόνος σήμερα προσεὐχεται καί ἐλπίζει καί δυναμώνει ἡ ψυχή, γιατί στή ζωή ὁ Θεός καί Τά Τοῦ Θεοῦ οὐτε κόβονται,ούτε ράβονται κι ούτε κἄν μεταδίνονται καρδιακά μέ τεχνητἀ μέσα.. Ὁ κόσμος εἶναι πολύς μά ἀδύναμος, ἐνῶ ἡ Προσευχή καί μόνη της εἶναι δυνατή..

8 Ἰουλίου 2017



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου