Ὅταν ξεκίνησα νά ἀνακαινίζω τό σπίτι μου, ἄφησα τήν ἐξωτερική λάμπα στό διάδρομο γιά τό τέλος....Ἦταν σπασμένη ἡ μπάλα του....Τελικά τήν ξέχασα τελείως καί τή θυμήθηκα τώρα τελευταῖα...
Σκέφτηκα νά πάρω κάτι καινούριο καί νά τό συνδέσω,ἀλλά ἀπόρριψα τήν ἰδέα....Θά κρατήσω τήν παλιά καί θά βάλω τή δική μου ἔκφραση κι ὅταν τή βαρεθῶ, θά ἔχω ἐρέθισμα νά σκεφτῶ μιά καλλίτερη πάλι ἤ διαφορετική, δική μου ὅμως ἰδέα....
Γιά μένα εἶναι πολύ σημαντικό νά δουλεύει τό μυαλό μέ τήν προσωπική του ἔκφραση......Δέν δίνει ἐξετάσεις καί δέν περιμένει ἔγκριση.....'Απλά ἀπεικονίζει τή χαρά του νά δουλεὐει ἐλεύθερα....
Ἄν λειτουργεῖ συνέχεια μέ αντιγραφή καί ἐπικόλληση, γιατί ἔτσι ὑπαγορεύει ἡ μόδα, ἤ τό ρεῦμα καί οἱ τάσεις του ἤ ἕνας δρόμος μονόδρομος πού ἀκολουθεῖται μαζικἀ, τότε μπορεί καί να δείχνει θαυμαστό, ἀλλά δέν ἔχει τίποτα δικό του....Δέν λειτουργεῖ.....
Μηχανικά συνοψίζει τή γενικότητα καί δουλεύει σά γεννήτρια....Ἄν δέν τροφοδοτηθεῖ πάλι μέ τό ρεῦμα, θά εἶναι μόνο ἕνα μάτσο σιδερικά....Ἀλλά ποιός νοιάζεται πλέον νά σκεφτεῖ?...Κι αὐτό μέρος αὐτῆς τῆς κατάστασης εἶναι....
Αὐτό σκεφτόμουν ὅταν ἐπλεκα αὐτό τό ἀστεῖο πραγματάκι γιά να διακοσμήσω τό σπασμένο μικρούλι φωτιστικό....Αὔριο εἶναι μία καινούρια ἡμέρα καί ὁ Μάης νά εἶναι ἕνας καλός μῆνας γιά ὅλους.
2 Μαΐου 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου