Τό λιβάδι στό πάρκο

Τί ὄμορφα καί σήμερα....Χάζευα αὐτό τό λιβάδι μέ τίς ἀγριομολόχες....Πόσο πιό μεγάλες μπορεῖ νά ὑπάρχουν....Δέν χωροῦσαν στήν κάμερα τοῦ κινητοῦ....Ἔκανα συνέχεια zoom out, τίς μίκραινα, τίς μίκραινα....Ἡ πραγματικότητα δέν μπορεῖ νά φωτογραφηθεῖ ἀπό μένα....

Κάθησα στό "κιόσκι τῆς φανῆς" ,ὅπως τό λέω κρυφά σέ μένα, νά ἀπολαύσω αὐτό τό παχύ καί πλούσια στρωμένο  χαλί μέ τίς ἀγριομολόχες  καί νά χαζέψω τή συνηθισμένη  πασαρέλα....Ὅταν οἱ μέρες  εἶναι ἡλιόλουστες, πᾶνε κι ἔρχονται στό πᾶρκο ἄνθρωποι μέ λουράκια στό χέρι, πού καταλήγουν σέ  χαριτωμένα  τετράποδα- φιλαράκια .. 

Πρῶτο μοντέλο "τό μαλλιαρό κεφτεδάκι"..Ἕνα γούνινο ἁπαλό καφέ σκυλάκι στό χρῶμα καί τό σχῆμα τοῦ κεφτέ..

Δεύτερο μοντέλο "ὁ καραγωγέας"..Ἕνας κατάμαυρος γυαλιστερός μεγάλος σκύλος πού κοιτοῦσε δεξιά κι αριστερά μουγκρίζοντας μέ κλειστό τό στόμα, σά νά 'ριχνε "μπινελίκα" σ' ὅλη τήν οἱκουμένη..

Τρίτο μοντέλο "ἡ σκουριασμένη μπετονιέρα"..Ἕνας σκύλος στό χρῶμα τῆς σκουριᾶς,μέ πλατάρες, χεροῦκλες καί ποδάρες καιί μιά μουράκλα μέ κείνη τήν τρισχαριτωμένη ζάρα στό μέτωπο ..

Μετά πέρασαν τά κουνούπια..Τρία σκυλάκια μαζί ασπρόμαυρα μέ πράσινα λουράκια, κοντότριχα αρκετά μεγάλα σέ ἡλικία, λεπτά, μέ πολύ κοντά ποδαράκια, πού πρέπει νά κοιτᾶς συνέχεια κάτω γιά νά μή τά πατήσεις..

Πέρασε ἡ ὥρα καί σηκώθηκα νά φύγω..Μιά μανούλα μέ τό πιτσιρικάκι της μέ εἶδε πού ετοιμαζόμουν νά φύγω κι ἦρθε κι ἄφησε τά πράγματά της νά ξεκουραστεῖ μέ τόν μικρούλη της..

Ἔκρυψα τήν ἀόρατη ταμπέλα μου μέ τ'ὄνομά μου καί τό κιόσκι ἔμεινε ἐλεύθερο..

Καλή μας συνέχεια ..

18 Φεβρουαρίου 2017