Στίς 27 Αὐγούστου...

Δύσκολη μέρα σήμερα γιά μένα...Συναισθηματικά ἐννοῶ....Ξύπνησα κι ἐρχόταν μόνο του τό κλᾶμμα...Δέν μέ ἐμπόδισε νά πῶ τήν προσευχή μου, νά ἐτοιμαστῶ νά πάω στό γυμναστήριο, νά πιῶ ἀργότερα μέ τήν παρέα μου τό καφεδάκι μου, νά γελάσω καί λίγο...Ὁ κόμπος ὅμως στό λαιμό ὑπάρχει καί οἱ βρύσες εἶναι ὁριακά κλειστές γιά νά μήν ἀνοίξουν καί ξεχειλίσουν τά δάκρυα...

Τοῦ Ἁγίου Φανουαρίου το 2012 τό τέλος απ'τό τραγικό ἀτύχημα τῆς μητέρας μου στά σκαλιά τῆς αὐλῆς...

Τοῦ Ἁγίου Φανουρίου τό 2015 ὁ πικρός θάνατος τοῦ πατέρα μου...

Αὔριο εἶναι τοῦ Ἁγίου Φανουρίου, 27 Αὐγούστου 2017..

"Νά χαίρεται ἡ ψυχή μου γιατί ὁ Ἅγιος Φανούριος κάτι καλό καί ὄμορφο τούς ἔδειξε", ἔτσι μοῦ λέω...

Κάποτε, μικρή, ἔλεγα ὅτι εἶμαι τό λάθος τῆς ζωῆς....Ἡ βολική πολυθρόνα τῆς μιζέριας....Μεγαλώνοντας ἔλεγα ὅτι ἡ ζωή μου εἶναι λάθος κι ὄχι ἐγώ τό λάθος....Ἦταν μιά καλλίτερη σκέψη,  ἀλλά ὅσο ὑπῆρχε τό λάθος, δέν σταματοῦσαν τά λάθη μου...

Τώρα πιά τί νά πῶ....Μόνο αὐτό....Ὅτι ὁ Ἅγιος Φανούριος κάτι καλό καί ὄμορφο τούς φανέρωσε, γιατί καί γώ αὐτό θέλω, αὐτό ἐλπίζω, αὐτό παρακαλῶ...

Μοῦ λέω πὠς τά λάθη πονᾶνε πάρα πολύ σέ ὅποιον κι ἄν ἀνήκουν, ὅταν συμμετέχεις σέ αὐτά...Ἡ παρηγοριά εἶναι νά ἀγωνίζεσαι νά μή μετρᾶς πληγές, γιατί ἄν τό κάνεις, τότε μετρᾶς καί τούς ἀνθρώπους καί πληγώνεται ἡ ἀγάπη σου καί δέν μπορεῖς νά ἐλπίζεις...

Κι αὔριο εἶναι τοῦ Ἁγίου Φανουρίου καί θά πάω στήν ἐκκλησία μέ τόν κόμπο μου στό λαιμό, τήν ἐλπίδα μου, τό παρακάλι μου νά μή ρωτήσω οὔτε στιγμή "γιατί ὅλα αὐτά? Πολλά εἶναι, πάρα πολλά..."...Ἀστεῖα εἶμαι...Ἔχω διαβάσει τό βίο τοῦ Ἁγίου Φανουρίου καί λέω τή λέξη "πολλά?"

Καθόλου χῶρος γιά ἐρωτήσεις....Ὁ χῶρος γίνεται κάποιες φορές τό περίσσευμα τῆς ἀπιστίας...Δέν θέλω ἄλλο τέτοιο χῶρο....Θέλω μόνο νά πιστεύω, νά ἐλπίζω, νά ἔχω τήν προσευχή μου καί νά προσπαθῶ...

Κι ὁ Ἅγιος Φανούριος πραγματικά φανερώνει....Πάρα πολλοί ἀπό μᾶς τό ἔχουμε βιώσει καί τό βιώνουμε καί σέ χρόνο πολύ-πολύ γρήγορο...

Αὔριο λοιπόν μεγάλη μέρα..Θά κρατήσω τά μάτια μου νά μή βραχοῦν ὅσο μπορῶ καί δέν θά ρωτήσω...Ξέρει ὁ Θεός κι αὐτό εἶναι ὑπεραρκετό.. Κι ὅταν βραχοῦν τά μάτια μου, δέν πειράζει...Γιορτή εἶναι καί κάθε γιορτή εἶναι μιά μεγάλη χαρά....

Ἀκόμα κι ὅταν δέν τό ξέρεις, θά χαρεῖς κι ἄς μή τό ξέρεις...Τό νιώθεις...

26 Αὐγούστου 2017